Nieszczęśliwa miłość

Boo · Wysłany: Nie 14:14, 21 Mar 2010 Temat postu: Nieszczęśliwa miłość

Bo takich jest chyba najwięcej i chyba każda z nas takową przeżyła, hm?
Jakieś doświadczenia? Rady?
Co przeżywałyście? Kto wam pomógł? Przyjaciele? Rodzina? Obcy?

Lanni · Wysłany: Nie 14:57, 21 Mar 2010 Temat postu:

obcy xD
moim skromnym zdaniem o tym nie ma sensu mówić, bo żadne słowa nie są w stanie idealnie wszystkiego ogarnąć. to trzeba przeżyć, a każdy tego typu wydarzenia pokonuje na własny, osobisty sposób, o.

znoodzona · Wysłany: Nie 16:32, 21 Mar 2010 Temat postu:

Oh, bo to raz...
Zazwyczaj pomagały mi osoby obce, znaczy w pewnym sensie - długo by tłumaczyć - byłam wtedy strasznie smutna, chciało mi się płakać i w ogóle wszystko było do kitu, ale poradziłam sobie i znów wszystko jest good.

hiyume · Gość

u mnie to nadal trwa, też ciągle mi smutno i płaczę. ale nikomu nie powiedziałam, jaka jest sytuacja, kilka osób chce mi pomóc, ale ja nie chcę. xd

Blacky H.

hm, od 2 lat serce mi bije mocniej na widok pewnej osoby. Nie jest obcy mi płacz w puduszkę i bezsilność, ale lubie sobie sama radzić z takimi rzeczami. Inni mogą tylko pocieszyć i wysłuchać, ale to wszystko. Musimy sami zwalczać nasze 'demony'.

Tom'sGirl

a mi, jakkolwiek to zabrzmi, pomogło słuchanie płyty stripped. wiadomo, że są też pocieszenia innych, ich rady i zapewnienia, że będzie dobrze, ale tak naprawdę to wszystko siedzi tylko i wyłącznie w nas samych. a dzięki niektórym piosenkom uwierzyłam, po prostu.

Susanna

Na poczatku sama sobie uświadomiłam, że owy związek nie ma szans. Tak wiel rzeczy nas różniło. Mimo, iż byliśmy sobie bliscy to w przekonaniach, charakterze, osobowaści tak rózni. To wszytko sprawiło, że zaczęliśmy isę od sibie oddalać. Poaza Tym nie mógł zaakceptować tego, że poświęcam więcej czasu na naukę niż na niego. Pewnego dnia wychowaca wzywał rodziców pojedyńczo. Kedy była moja mam w szkole i wychowawca już z nią rozmawiał zawołał mnie do dalczej konwersacji. Zapytał: Co Ci przeszkadza w nauce? Nie odpowiedziałąm na to pytanie. Kiedy zapytał czy mam chłopaka, skąd jest ( uczył się w tej samej szkole co ja z tym, że w liceum), jak isę uczy, ile ma lat itd. byłam leeko wkurzona, bo po co mu to wiedzieć? To nie były jego sprawy, a ja nienawidzę, kiedy ktoś wtrąca się do mojego życia. Kilka dni późneiej powiedział mi: Powinnaś mieć chłopaka na swoim poziomie. On na nim nie jest. Teraz już wiem, że miał rację i nie żałuję, że nie jestem już z nim. To tylko jeden z powodów, dla których przestaliśmy się spotykać, to tylko jeden z przykładów moich nieudanych związków. Reszty z nich nie chce mi sie nawet opisywać. Naiszę jedynie, że aby z kimś być nalezy tą osobę najpierw dokładnie poznać . Inaczej może się okazać, że łączą was jedynie całowanie się tudziez inne fizyczne rzeczy. Najważniejesze jest to co mamy w środku, wygląd zewnętrzny da się poprawić.