Pytania/problemy etc.

Lanni

Hm... jeżeli pomyliłam działy, czy tam co, to proszę o przeniesienie. Mam nadzieję, że się przyjmie, bo ja poważnie mam czasem takie problemy, że szok. Przynajmniej moi znajomi tak mówią. W końcu nachodzą mnie filozoficzne pytania i to chyba nie moja wina, NIE?

Więc... w tym temacie pomagamy sobie nawzajem rozwiązywać pewnie zagadnienia etc. (broń Boże nie chodzi mi o lekcje!)

A więc... (wiem, że nie zaczynamy zdania od "a więc"! Ale brakuje mi słów. Rolling Eyes

) siedziałam sobie pół godziny temu i jadłam i myślałam (poważnie!). I tak mnie naszło w kwestii wiary, ale w sumie może ktoś będzie wiedział. Ja po prostu jestem ciekawa co wy o tym myślicie, bo wątpię, żeby ktoś potrafił udzielić mi jednoznacznej odpowiedzi, nie licząc oczywiście samego Boga. Cool

Załóżmy, moje drogie Panie, że jest sobie jakaś tam kobieta, na użytek opisu pani Martyna. Pani Martyna jest w ciąży i nagle okazuje się, że poroniła (z przyczyn naturalnych). Po jakimś czasie - na przykład roku - pani Martyna po raz kolejny zachodzi w ciążę i rodzi dziecko.
Pytanie za sto punktów: czy to dziecko jest "tym samym" (w sensie duszy) dzieckiem, które pani Martyna poroniła, czy to już zupełnie inna "osoba"?
Nikt wokół nie potrafił mi odpowiedzieć, to może Wy, dziewczyny, co?

Dark Queen

Widzę, że gubisz się w zeznaniach. Razz

Pani Martyna, tudzież Mariola urodziła zupełnie nową dzidzię.
Mianowicie; jest tak, że istota ludzka, już w momencie poczęcia otrzymuje od Boga duszę i taka tyciunia fasoleczka jest już pełnoprawnym człowiekiem w oczach Boga. Dlatego, nawet jeśli umiera po 2 tygodniach swojego istnienie, jego dusza idzie do Boga. I następne dziecko ma już nową duszę. Bo każdy ma swoją własną duszę, bez względu na to czy żyje 3 tygodnie czy 90 lat.
Mam nadzieję, że odpowiedziałam na Twoje pytanie, a co więcej, napisałam to w miarę po ludzku i zrozumiałaś xD

Lanni

zrozumiałam, no ale nawet jak "żyje" w brzuchu? wtedy - tak jakby - nie dostaje szansy na zapracowanie sobie na zbawienie, prawda? więc GDZIE idzie? do nieba/piekła/czyśćca? jeśli powiesz "tak" to zapytam "dlaczego do czyśćca, skoro nie ma co odpokutowywać, dlaczego do nieba, skoro nie zapracowała sobie na to, dlaczego do piekła - nie zgrzeszyła". i klops. dalej nic nie rozumiem.

Dark Queen

takie nienarodzone dziecko, jeśli umrze nienarodzone, idzie do nieba jako aniołek. bo człowiek ma grzech pierworodny z chwilą przyjścia na świat. w brzuchu mamy jest zupełnie niewinny, czysty.

Lanni

czyli wszystko już wiem i nie muszę o tym myśleć. dziękuję. xD

JustIneTee

ja powiem tak: najczęściej kobiety, które poroniły swoje nienarodzone dzieci nazywają Aniołkami. i myślę, że taka strata nie da się zastąpić "nowym" dzieckiem. w zasadzie kochasz swoje dziecko od samego początku, a rodzicielskiej miłości zabić się nie da.

i w zasadzie to zgadzam się w zupełności z Dark. chciałam tylko to opisać z tej bardziej "ludzkiej" strony.

Dark Queen

no tak, tak, jesli chodzi o matki, to wiadomo, że każde dziecko jest dla niej niepowtarzalne. to logiczne. bynajmniej dla mnie.
jednak Lanni chyba o chodziło o sefrę ducha takiego nienarodzonego dziecka i jego brata czy siostry, które przyjdzie na świat później Wink

Tom'sGirl

to mogę ja teraz zadać swoje pytanie? skoro jesteśmy w temacie wiary, to ja bym chciała wiedzieć, po co bóg zesłał jezusa, żeby on umarł? przecież to trochę... bez sensu?
a! i drugie. gdzie w tym stworzeniu świata według biblii jest miejsce na całą prehistorię itp?

JustIneTee

Bóg zesłał Jezusa, żeby odkupił nas, dał nam możliwość zmycia z siebie grzechu pierworodnego, który ma każdy od urodzenia oprócz Maryi. Było to też poświęcenie z Jego strony i pokazanie, jak bardzo nas kocha - skazał Swojego Syna na takie cierpienie tylko po to, abyśmy mogli naprawić swój błąd (błąd Ewy i Adama).
I pokazuje nam to też, że musimy znosić cierpienie i przeciwności losu, aby później dostać nagrodę. W tym przypadku jest to życie wieczne po śmierci w Raju.

Dark Queen

No, właśnie, to tak mniej więcej, jak powiedziała Just.
Głównie chodzi o to, że Bóg kocha nas tak bardzo, że był gotów zesłać swojego jedynego syna, który też był bez jakiegokolwiek grzechu, by cierpiał za nasze winy, no i byśmy uwierzyli, że Bóg nie jest bajeczką, że naprawdę istnieje i działa, że tak powiem. To rozwiązły temat Wink

A co do Biblii i prehistorii. Biblia jest Księgą Symboli i nie chodzi o to, by nie brać jej na poważnie, a o to, że trzeba dokładnie znać ówczesną rzeczywistość, żeby ją prawidłowo zrozumieć. Eden, Adam i Ewa, jabłko, wąż, to tylko symbole. Ale.. ee.. chyba nie o to Ci chodziło.
Masz Stary Testament i proces tworzenia świata i to jest początek. Przed tym był chaos, nicość, nie wiem czy ziemia jako planeta istniała, ale w każdym razie nie żyło, nie było niczego. Ta prehistoria zaczęła tworzyć się od pierwszego dnia Stworzenia. Później byli Adam i Ewa, Kain i Abel, Mojżesz, Hiob i tak dalej. Dla Jezusa, to oni byli historią, tak jak dla nas jest Chrobry, powiedzmy.
Odpowiedziałam na Twoje pytanie? Chyba trochę namotałam^^

Tom'sGirl

niby odpowiedziałyście tak, że zrozumiałam, ale ja tam i tak w to nie wierzę. za to mam jeszcze jedno pytanie, ale to takie całkiem z kosmosu, dosłownie xD myślicie, że gdzieś tam jest jeszcze jakieś życie? bo niby czemu tylko u nas miałoby być...

Lanni

mnie się wydaje, że tak. ale niekoniecznie to "ludzie".

Dark Queen

jesli tak, to tylko jakieś pierwotniaki, beztlenowce czy inne cuda. w ufo nie wierzę.
tylko Ziemia ma taki klimat, na którym może żyć człowiek.

JustIneTee

Dark, a gdzieś bardzo, bardzo daleko? Wszechświat jest ogromny, a my nie jesteśmy w nim nawet jedną małą kropką. Nie znamy go.
Ja szczerze wątpię, żebyśmy mieli być jedyni...

Tom'sGirl

ja jestem strasznie ciekawa czy gdzieś żyją, a jeśli tak, to czy są aż tak strasznie od nas różni i w ogóle. ale szczerze to też wierzę, że w naszym układzie słonecznym to co najwyżej jakieś baterie żyją, bo w końcu tylko my mamy odpowiednią odległość od słońca i nigdzie wody nie ma (znaczy gdzieś tam kiedzyś była). ale może gdzieś tam istnieje inne słońce, hm...